Od dnia 23 września w ramach współpracy z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Kowali w naszej placówce realizowany jest projekt „Prawo w Szkole”. Oprócz naszego Ośrodka w projekt zaangażowane są inne placówki oświatowe z terenu gminy Wierzbica, Kowala, Jastrząb, Szydłowiec.
Celem projektu jest podnoszenie świadomości uczniów/wychowanków dotyczącej zjawiska przemocy w rodzinie, szkole, środowisku, ukazywanie konsekwencji jej stosowania m.in.: sankcji prawnych, oraz budowanie świadomości w jakich instytucjach należy w takich przypadkach szukać pomocy.
W każdej z placówek założone są „Skrzynki Korczakowskie” do których uczniowie/wychowankowie mogą wrzucać swoje zapytania. Skrzynka raz na 2 miesiące będzie otwierana, a odpowiedzi na zawarte pytania udzielać będą specjaliści, zaproszeni prelegenci. W ramach projektu uczniowie z poszczególnych placówek mają przygotować rozprawy sądowe, które obserwować i oceniać pod względem merytorycznym będzie Sędzia Anna Maria Wesołowska.
Będzie to na pewno ciekawe i budujące doświadczenie zarówno dla wychowanek jak i pracowników.
Projekt „Prawo w szkole” realizowany w partnerstwiepod patronatem Zespołu Interdyscyplinarnego w Kowali
Realizatorzy:
Lider: Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Kowali
Partnerzy: Publiczne Gimnazjum im. Jana Pawła II w Parznicach, Publiczne Gimnazjum im. ks. bp. Jana Chrapka w Wierzbicy, Młodzieżowy Ośrodek Wychowawczy w Wierzbicy, VII Liceum Ogólnokształcące im. Krzysztofa Kamila Baczyńskiego w Radomiu.
Grupa docelowa: młodzież szkół gimnazjalnych i średnich – 953 osób
Czas trwania projektu: lipiec 2013r. – czerwiec 2014 r.
Etapy:
1. Uzgodnienia partnerów w zakresie działań merytorycznych i ustalenie koordynatorów projektu /lipiec 2013r./.
2. Spotkanie robocze z koordynatorami projektu /sierpień 2013r./.
3. Szkolenia w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie na terenie placówek wśród uczniów/wrzesień- październik 2013r./.
4. Wprowadzenie skrzynek korczakowskich we wszystkich placówkach/październik 2013r./.
5. Uzgodnienia ze społecznością uczniowską zasad odpowiedzialności za prowadzenie skrzynek i ich otwieranie /wrzesień-październik 2013r./.
6. Ustalenie grupy odpowiedzialnych i specjalistów do otwierania pytań i ustalania odpowiedzi /październik 2013r./.
7. Konsultacje z ekspertami /październik 2013r.- maj 2014r./.
8. Przesyłanie odpowiedzi do Banku Wiedzy Prawnej /październik 2013r.- maj 2014r./.
9. Wizyty uczniów w sądach podczas rozpraw sądowych /styczeń- luty 2014r./.
10. Dobór i przygotowanie scenariuszy rozpraw sądowych oraz utworzenie zespołów aktorskich /luty-maj 2014r./.
11. Wydanie publikacji „Prawo w szkole” /maj 2014r./
12. Wielki Finał- spotkanie z udziałem sędzi Anny Marii Wesołowskiej w PG w Parznicach- prezentacje rozpraw w wykonaniu uczniów, panel dyskusyjny, koncert /czerwiec 2014r./.
Źródła prawa
Prawo wywodzi się z wielu źródeł. Podstawowym i często mylonym podziałem źródeł prawa jest podział na: źródła prawa sensu stricto (z łac. fontes iuris oriundi) i źródła poznania prawa (z łac. fontes iuris cognoscendi). Pierwszy termin – źródła prawa oznacza akty normatywne, czy też inaczej akty prawne zawierające przepisy prawa oraz tryb tworzenia takich aktów. Natomiast drugi termin – źródła poznania prawa obejmuje wszelkie materiały służące poznaniu prawa oraz wszelkie formy przekazu o prawie (dokumenty, publikacje, nawet Internet).
Ze względu na dopuszczalność istnienia różnych źródeł prawa, można wyróżnić w kulturze zachodniej dwa systemy prawne: anglosaski system common law i kontynentalny system prawa. Podstawową różnicą między nimi (przynajmniej ze względu na źródła prawa) jest to, że system common law dopuszcza tworzenie prawa przez sądy w wyniku precedensowych rozstrzygnięć. Pamiętając o tym, że również w wielu kontynentalnych systemach prawnych wyroki sądów (zwłaszcza najwyższych) mają znaczenie przy późniejszych interpretacjach prawa stanowionego (i mogą zapoczątkować jakąś „linię” orzecznictwa), zwrócić należy uwagę że wyroki sądów w kontynentalnych systemach prawa mają jednak o wiele mniejsze znaczenie niż wyroki sądów w systemach common law. Te ostatnie bowiem tworzą prawo, a te pierwsze tylko je interpretują.
Fakt, że w systemach typu common law sądy biorą udział w tworzeniu prawa nie oznacza jednak braku wpływu normalnych demokratycznych władz na tworzenie prawa w państwach stosujących ten system. Bowiem obok prawa precedensowego (czyli właśnie common law) egzystuje również tzw. statute law czyli prawo stanowione przez organ przedstawicielski (parlament).
Źródła polskiego prawa
Źródła polskiego prawa można podzielić na źródła powszechnie obowiązujące i źródła wewnętrznie obowiązujące. Obowiązująca Konstytucja z 1997 roku do źródeł powszechnie obowiązujących zalicza Konstytucję, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego (z zastrzeżeniem że obowiązują one tylko na obszarze działania organów, które je ustanowiły). Oprócz tego Konstytucja w art. 234 przewiduje kolejny akt powszechnie obowiązujący – rozporządzenie z mocą ustawy, wydawane przez prezydenta RP, wyłącznie w ściśle określonych przez Konstytucję wypadkach. Nadto źródłami powszechnie obowiązującego prawa są przepisy stanowione przez organizację międzynarodową, jeśli umowa międzynarodowa konstytuująca tę organizację przewiduje taką skuteczność prawną tych przepisów w prawie wewnętrznym. Natomiast jako źródła prawa wewnętrznie obowiązujące Konstytucja wymienia uchwały i zarządzenia Rady Ministrów. Należy przy tym podkreślić, że o ile katalog źródeł prawa powszechnie obowiązującego jest w zasadzie zamknięty i nie może być rozszerzany to katalog źródeł prawa wewnętrznie obowiązującego jest otwarty i istnieją również inne akty prawne wewnętrznie obowiązujące nie wymienione w Konstytucji (okólniki, zalecenia itp.).
Kwestią kontrowersyjną jest czy w Polsce do źródeł prawa należy zaliczyć prawo zwyczajowe. Konstytucja nie zalicza prawa zwyczajowego do źródeł prawa. W doktrynie polskiego prawa konstytucyjnego przyjmuje się jednak, że Konstytucja wymienia jedynie katalog źródeł prawa stanowionego przez państwo i nie wyklucza istnienia obok prawa stanowionego prawa zwyczajowego. Konsekwencją uznania zwyczaju prawnego za źródło prawa powszechnie obowiązującego w Polsce jest możliwość oparcia na nim rozstrzygnięcia organu państwowego. Pamiętać jednak należy, że system źródeł prawa powszechnie obowiązującego według polskiej Konstytucji opiera się na prawie stanowionym, a wykształcenie się zwyczaju prawnego, regulującego jakąś kategorię stosunków społecznych jest obecnie raczej tylko potencjalną możliwością. W każdym razie zwyczaj taki nie może się nigdy ukształtować contra legem, to znaczy może on stanowić źródło prawa pod warunkiem zgodności z powszechnie obowiązującymi aktami prawnymi wymienionymi przez Konstytucję.
Obok prawa zwyczajowego źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej jest również zbiorowe prawo pracy. Dzieje się tak pomimo niezaliczenia go do źródeł prawa przez Konstytucję. Jednak zbiorowe prawo pracy (regulaminy pracy, układy zbiorowe pracy) zaliczone jest do źródeł prawa powszechnie obowiązującego przez art. 9 Kodeksu pracy. Takiej regulacji kodeksowej nie stoi na przeszkodzie Konstytucja, gdyż wymienia ona w kontekście źródeł prawa tylko akty normatywne pochodzące od państwa.
Interpretacja tekstu prawnego
Litera prawa pisanego może być interpretowana w różny sposób, i często prawo de facto zmienia się z czasem, pomimo iż formalnie cały czas ma się do czynienia z tym samym tekstem prawa. Ewolucję taką widać na przykład w przypadku Konstytucji USA, w której wiele zapisów było reinterpretowanych w sposób, który uczynił ich odmiennym od znaczenia jakie miały one w chwili powstania – pomimo iż nie została zmieniona ich treść. Koncepcja dynamicznej (zmieniającej się w czasie) interpretacji prawa znajduje szerokie uznanie w szybko zmieniających się współcześnie realiach. /źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Prawo/
Czytaj o finale projektu
SPRAWOZDANIE